տոյժ. տուգանք. զրկանք.
Որ զարհամարհանս եւ զանարգանս եւ զտուժմունս կարօտիւ եւ սիրով յանձն առցէ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տուժումն | տուժմունք |
| accusatif | տուժումն | տուժմունս |
| génitif | տուժման | տուժմանց |
| locatif | տուժման | տուժմունս |
| datif | տուժման | տուժմանց |
| ablatif | տուժմանէ | տուժմանց |
| instrumental | տուժմամբ | տուժմամբք |