s.

house-building, construction;
cf. Տնարարութիւն.

s.

οἱκοδομία aedificatio. Շինելն զտուն որպէս արուեստաւոր.

Դիտաւորութեամբ՝ մտածօրէն իմն ըստ տնաշինութեան առակի (ի միտս ճարտարապետի). (Մագ. տէր։)

ՏՆԱՇԻՆՈՒԹԻՒՆ. οἱκουρία cura et administratio domus. Տնարարութիւն. բարեկարգութիւն տան.

Արանց եւ կանանց՝ պարկեշտութիւն, տնաշինութեամբ եւ միամտութեամբ զինքեանս փրկել։ Հաւանեցուցանէ լինել արծաթասէր, ուսուցանելով թէ տնաշինութիւն է. (Փիլ. քհ. ՟Ծ՟Բ։ Ոսկ. ՟բ. կոր. եւ Լմբ. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տնաշինութիւն տնաշինութիւնք
accusatif տնաշինութիւն տնաշինութիւնս
génitif տնաշինութեան տնաշինութեանց
locatif տնաշինութեան տնաշինութիւնս
datif տնաշինութեան տնաշինութեանց
ablatif տնաշինութենէ տնաշինութեանց
instrumental տնաշինութեամբ տնաշինութեամբք