adj.

weak-minded, poor-spirited, dull-witted, imbecile.

adj.

Տկար մտօք, աղքատ մտօք. տգէտ. տխմար. թեթեւամիտ. ծանծաղամիտ. խօթամիտ. թուլասիրտ. յն. թեթեւ սրտիւ, կամ տկար.

Որ դիւրաւ հաւատայ նոցա, տկարամիտ է. (Ածազգ. ՟Ժ՟Բ։)

Կանայք էին տկարամիտք. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 16։)

Մատռուակ կորստեան ոգւոց ամենայն տկարամիտ անձանց։ Տհկարամիտհերձուածողքն. (Փարպ.։ Շ. ՟ա. յհ. հդ։ Լմբ. իմ.։)

Եւ Տխմարական. տգիտական.

Տկարամիտ կարծեօք. (Վրդն. պտմ.։)