ἁσθενέστερος infirmior, imbecillior, fragilior, inferior σαθρότερος putridior. Առաւել կամ յոյժ տկար (յո՛ր եւ է կարգի). անարգագոյն, փո՛ւտ.
Առ փայտն՝ որ քան զնաւափայտն տկարագոյն է, աղաղակէ։ Որ թուին անգամք մարմնոյն թէ տկարագոյնք իցեն. (Իմ. ՟Ժ՟Դ. 1։ ՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Բ. 22։)
Ո՛րչափ տկարագոյն ընդդիմակաց ախոյեանն իցէ, այնչափ աններելիք՝ որ ի նմանէ յաղթիցին. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 24։)
Դեռեւս տկարագոյնք էին։ Զնոսա տեսանէր տկարագոյնս առ ի լուր բանին։ Եւ թէ ոչ տարցուք նմա հոգ, եւ՛ս տկարագոյն լինի եւ զազրալի. (Ոսկ. յհ.։)
Ոչինչ տկարագոյն է սորա անձնիշխանութիւնս քան զնորայն։ Տկարագունիցն ծառայելով։ Ի կարծեցեալ տկարագունիցն։ Զի զի՞նչ տկարագոյն քան զմահ, եւ անարգանաց մահ ... այսոքիկ են կարծեցեալ՝ տգարագոյնքն աստուծոյ։ Խոնարհագոյն եւ տկարագոյն կիրքն եւ չարչարանքն. (Եզնիկ.։ Մանդ.։ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Դ։ Ճ. ՟Գ.։)