ՏԻՄԻ կամ ՏԻՄԻՆ եւ ՏԻՄԻԱԿԱՆ. Բառ անյայտ՝ թերեւս առեալ ի յն. ձայնիցս դի՛միօս, պատուական, կամ տի՛միօս, ժողովրդական, եւ այլն։ Վարի առ Մագիստրհոսի պէսպէս առմամբ.
Տիմին է տառս, որք տիրաբար թեւակոխեալ ճաշակեն։ Ի պողովատսն տիմին՝ եմանն եւ բասրային։ Ընդելուզեալ հիւսակո ատտիկեցի տիմիկան. (Մագ. ՟Ի՟Թ. ՟Լ. ՟Լ՟Զ։)