cf. Տեւականութիւն.
ՏԵՒՈՒԹԻՒՆ ՏԵՒՈՒՄՆ. (լծ. ար) Տեւ. տեւելն. տեւողութիւն. յաւերժանալն.
Որպէս զտունկս մաքրել եւ յատանել, որ պտուղն բերել կարէ ի տեւութիւն։ Տեւութիւն ազգակից է յիշատակի։ Համբերութիւն տեւութեան. (Փիլ.։)
Զկենացն հայթայթեսցէ հնարս ի տեւումն կենդանութեան. (Պիտ.։)
Տեւումն լուսոյն ի վերին կիսագունդն՝ տիւ է. (Վրդն. ծն. (որպէս թէ տիւ իցէ տեւ լուսոյ)։)
Առ ի տեւումն հաստատելոյ այնորիկ՝ որ եղեւն։ Առ ի տեւումն տարածանաց ջրոյն՝ եւ ի բարձանցն ձեռտուութիւն եղեւ։ Տեւումն կալոյ եւ մնալոյ ջրհեղեղին։ Որ ի փրկութիւն եւ ի տեւումն եղելոց. (Փիլ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | տեւութիւն | տեւութիւնք |
accusatif | տեւութիւն | տեւութիւնս |
génitif | տեւութեան | տեւութեանց |
locatif | տեւութեան | տեւութիւնս |
datif | տեւութեան | տեւութեանց |
ablatif | տեւութենէ | տեւութեանց |
instrumental | տեւութեամբ | տեւութեամբք |