cf. Տարփանք.
Տարփալն. տարփանք. տենչ. փափաք.
Հարկաւորեալ յայնժամ լնուլ զտարփումն եղբօրն, բացեալ զգերեզմանն. (Դիոն. թղթ.։)
Պարեմք հոգեպէս տարփմամբ ... Ստացար քեզ օրհնաբանս անձկով տարփման։ Զտարփումն անյագ սիրոյն որ առ նտ. (Նար. կուս. եւ Նար. երգ.։)
Բորբոքեալ անձկակարօտ տարփմամբ սիրոյ. (Շ. տաղ որոտմ.։)
Լնուլ զաստուածահաճոյ տարփումն սիրոյ՝ թագաւորին. (Ճ. ՟Ա.։)
Զիղձ տարփման տոչորման հոգւոյն։ Յառ քրիստոս տարփմանէն եւ սիրոյն բոցակիզեալ. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. սղ.։)
Իմաստութեան տարփումն։ Եռայր յիս տարփումն բաղձանաց. (Երզն. մտթ.։ Ուռպ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | տարփումն | տարփմունք |
accusatif | տարփումն | տարփմունս |
génitif | տարփման | տարփմանց |
locatif | տարփման | տարփմունս |
datif | տարփման | տարփմանց |
ablatif | տարփմանէ | տարփմանց |
instrumental | տարփմամբ | տարփմամբք |