cf. Տարողութիւն;
յանտեղի —, carrying to absurdity.
Տարողութիւն. տանելն (ըստ ամենայն նշ).
Ի տարումն եւ յընդունելութիւն մեղանաց։ Տեսանել կարել ըստ տարման, զորս որքան ինչ լինիցին յաղագս աստուծոյ բանք. (Փիլ. լին. ՟Դ. 9։ Պրպմ. ձ։)
ՅԱՆՏԵՂԻ ՏԱՐՈՒՄՆ. εις ἅτοπον ἁναγωγή reductio ad absurdum. որ եւ ՅԱՆՏԵՂԻ ԱԾՈՒՄՆ. այսինքն Յանտեղութիւն ձգելն եւ ստիպելն զդիմախօսն.
Յանտեղի տարմամբ ունելով զյանկումն։ Ի ձառն յանտեղի տարման։ Ացռ այս լուծումն որպէս յանտեղի տարմամբ. (Կիւրղ. գանձ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տարումն | տարմունք |
| accusatif | տարումն | տարմունս |
| génitif | տարման | տարմանց |
| locatif | տարման | տարմունս |
| datif | տարման | տարմանց |
| ablatif | տարմանէ | տարմանց |
| instrumental | տարմամբ | տարմամբք |