ՏԱՍՆՀԱՐՈՒԱԾԵԱՅ ՏԱՍՆՀԱՐՈՒԱԾԵԱՆ. cf. ՏԱՍՆՀԱՐՈՒԱԾ.

Եւ համօրէն տասնհարուածեայ գաւազանաւն զբովանդակն տանջելով քանդէր երկիր. (Պիտ.)

Հար զնոսա տասնտարուածեայ գաւազանաւն. (Եփր. ել.։)

Եկն եհաս ի վերայ նորա (փարաւոնի) տասնհարուածեան հատուցումն, կամ ցասումնն. (Եփր. ծն. եւ Եփր. ել.։)