s.

anagram;
առնել —, to anagrammatize;
յօրինող տառադարձութեան, anagrammatist;
յօրինումն տառադարձութեան, anagrammatism.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տառադարձութիւն տառադարձութիւնք
accusatif տառադարձութիւն տառադարձութիւնս
génitif տառադարձութեան տառադարձութեանց
locatif տառադարձութեան տառադարձութիւնս
datif տառադարձութեան տառադարձութեանց
ablatif տառադարձութենէ տառադարձութեանց
instrumental տառադարձութեամբ տառադարձութեամբք