ՏԱՄԿԱՑԵԼԻ՛. Ի դէպ է մտանել ի տարր խոնաւ. նաւելի՛. արժա՛ն է նաւարկել. կամ լուղիլ. πλευτέον navigandum (est), natandum.

Դրական (մկբյ), ամուսնանալի՛, քետագամելի՛, տամկացելի՛. (Թր. քեր.։)

Ուր մեկնիչքն առանց հայելոյ ի բնագիրն՝ յայլեւայլ միտս յածին.

զոր օրինակ Երզն. ըստ ոմանց գրէ անդ.

Տամկացեալն՝ տրոհարկելով իմն զզուգութիւնս անպարզիցն տարբերէ. եւ զիրս ունակացելոցն անշարադիր պարբերական իմն տամկացութիւնս անուանեաց։ Թերեւս իմանայ մեկնիչս՝ տարակացութիւն, կամ տամկութեամբ քայքայումն։