vn.

to be distressed, harassed, uneasy, annoyed, plagued.

ձ.

Տաղտկանօք իմն տառապիլ եւ տապիլ. նեղիլ. դժուարիլ. դժկամակիլ.

Զի՞ յերկուս ոտս կաղաս, եւ յերկուս միտս տաղտապիս։ Տաղտապէին երթալ զհեռի ճանապարհն. (Մանդ. ՟Ի՟Բ։ Բուզ. ՟Դ. 20։)

Ընդ պահոց երկարութիւնս կարճամտաբար տաղտապին։ Դժուարի եւ տաղտապի ընդ լուր նախատանաց անձին. (Լծ. կոչ.։ Բրսղ. մրկ.։)

Յորժամ տուրիս առնումք ի սիրելւոյ, տաղտապիմք եւ տարակուսիմք փոխարէն հատուցանել։ Տրտմիմ եւ տաղտապիմ։ Տաղտապեալ տագնապի խիղճ մտացն։ Ընդ լսելն տաղտապեալ տագնապին։ Ինքն առ յինքենէ գարշի եւ տաղտապի։ Մի՛ տրտմութեամբ տաղտապիր։ Տաղտապեսցի ի փորձանացն, որպէս կինն յոբայ։ Միտքն ի խղճէ պատուիրանազանցութեանն տաղտապի։ Ի վերայ թշուառութեանս վտակօք արտասուաց տաղտապԻ. (Լմբ. ստիպ.։)

Դանդաղին, տաղտապին (կամ տաղտկապին). քանզի յամենայն կողմանց բազում իրօք (ալեօք) կոշկոճին. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.) յն. ξενοπαθέω . իբրեւ յօտար իրաց խորշիլ։