cf. Վսեմ.

adj.

ՎՍԵՄԱԿԱՆ կամ ՎՍԱՄԱԿԱՆ. ἰερός sacer, sacerdotalis ἰερότατος augustissimus. Վսեմ. վեհ. վեհական. բարձրապատիւ. գերագոյն. ծայրացեալ. երկնային. սրբազան, քահանայական.

Յաթոռն վսեմական զետեղումն։ Սրբոյ եկեղեցւոյ վսեմական սահմանք օրինադրեցին։ Յետ վսեմական վերծանութեան սրբոյ աւետարանին. (Մաքս. եկեղ.։)

Զաստուածայնոյն եւ զվսեմականին բնակութիւն բերելով ի վերայ մեր. (Պղատ. տիմ.։)

Եւ հիւանդութիւն՝ վսեմական գոլով բնութեան (գլխոյ՝) իրաւապէս սրբազան կոչի. (անդ։)

Քով վսամական եւ վեհագոյն զօրութեամբդ։ Անան. (եկեղ։)

Իսկ դու ո՛վ վսեմական, եւ սրբազնութեանցն նախապետական։ Վսեմական վակասակիրդ։ Ի քումմէ մաքրափայլ եւ վսեմական պետութենէդ. (Մագ. ստէպ։)

Վսեմականի, աստուածասիրի, եւ հոգեւոր տեառն. (Յհ. կթ.։)

Մեծաւ բարձրութեամբ, վսեմական գովութեամբ։ Վսեմական վարուց նախընթաց եւ յառաջաշաւիղ։ Պէտք եւ գլխաւորք, նահապետք վսեմականք. (Նար.։)

Մի՛ մոռանար զընտանեկիցս քո, եւ մի՛ զվսեմական զայս փարախ։ Ի վանս վսեմական եւ փառաբնակ ուխտիս։ Վսեմական փառազարդութեամբ շնորհազարդեալ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։ Ուռպ.։ Գանձ.։)