s.

dispute, debate, contest, strife, controversy, question, discussion.

s.

ἁντίθεσις, ἁντιλογία disputatio, altercatio φιλονεικία contentio στάσις seditio. Վիճաբանելն. վէճ. վէգ. կագ, պնդելն. հակառակաբանութիւն. բանակռուութիւն.

Առաւել ի վիճաբանութենէն՝ ամբարտաւանութեան երեւումն։ Վիճաբանութիւն տան (այսինքն ընտանեաց) աստուածային գործոցն շփոթումն բերէ։ Կամէի անհաւան վիճաբանութեամբն (այսինքն դիմախօսութեամբ) զհարազատ սիրոյն ցուցանել զօրինակ. (Բրս. հց.։ Շ. ՟ա. պետ. ՟Խ՟Է։ Պիտ.։)

Յաւելորդ կամ յընդունայն վիճաբանութիւնս. (Ածաբ. կարկտ.։ Ասող. ՟Գ. 23։)

Հրաժարեցուցանէ յանօգուտ եւ ի վնասակար վիճաբանութենէ. (Շ. թղթ.։)

Աղբիւր վիճաբանութեան մեք գտաք, զոր քեզ պարտ է իսկ բժշկել. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վիճաբանութիւն վիճաբանութիւնք
accusatif վիճաբանութիւն վիճաբանութիւնս
génitif վիճաբանութեան վիճաբանութեանց
locatif վիճաբանութեան վիճաբանութիւնս
datif վիճաբանութեան վիճաբանութեանց
ablatif վիճաբանութենէ վիճաբանութեանց
instrumental վիճաբանութեամբ վիճաբանութեամբք