ՎԵՐԱՔԱՐՈԶ ԼԻՆԵԼ ՎԵՐԱՔԱՐՈԶԵԼ. ἁνακηρύσσω, -ττω publice praedico, celebro. Յայտնի հռչակաւ կամ գովութեամբ քարոզել.
Հանդերձեալ էին վերաքարոզ լինել ամենայն տիեզերաց. (Ոսկ. ի մելիտ.։)
Վերաքարոզ լինել բարեգործին։ Տեսանելով զգործսն՝ որ վերաքարոզէին զզօրութիւն նորա։ Բազում համարձակութեամբ վերաքարոզէր զփրկիչն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 37։ ՟Բ. 12։)
Արժանապէս վերաքարոզել. (Նար. կուս.։)