va.

to invoke, to implore, to call on;
to recall, to call back;
to surname, to call.

ն.

ἁνακαλέω revoco եւ այլն. Կոչել եւ հրաւիրել ի վեր. մեծարել. վերագրել. փոխել. նորոգել.

Վերակոչեաց զամենեսեան ի մահուանէ յանմահութիւն։ Ի մսուր անբանից բազմի արքայն անմահից, զի զիս յերկինս վերակոչեսցէ։ Վերակոչեաց զհեթանոսս յորդեգրութիւն։ Որք ի հեթանոսաց վերակոչեցան ի քրիստոս ի ձեռն առաքելական քարոզութեան. (Շար.։ Ժող. շիրակ.։ Զքր. կթ.։)

Վերակոչէ զնա ի կարգ սարկաւագութեան. դարձեալ վերակոչեն ի քահանայութիւն։ Մի՛ զանկատարս հոգեւոր եւ մարմնաւոր հասակաւ վերակոչեսցէ յաւստիճան եպիսկոպոսութեան. (Վրք. սեղբ.։ Շ. ընդհանր.։)

ՎԵՐԱԿՈՉԵԼ. ἑπικαλέω voco, appello. Յորջորջել. կարդալ. մակակոչել. վերաձայնել.

Ո՛չ յանձնէ, այլ յազդմանէ հոգւոյն սրբոյ զանուն մանկանն վերակոչեաց. (Մեկն. ղկ.։)

Անմայրն յերկինս՝ անհայր ծնաւ յերկրի, զի մեք վերակոչեսցուք հայր զբոլորից զպատճառն։ Զոր դուք նազովրեցի անուանէք, մարգարէն տէր իւր վերակոչէ։ Քահանայք՝ վերակոչին ծնօղ, դայեակ. (Զքր. կթ.։ Երզն. մտթ.։ Շ. ընդհանր.։)

Վերակոչի անուն (վկայաբանի) սուրբ բանակ. (Մամիկ.։)

ՎԵՐԱԿՈՉԵԼ. κατακαλέω invoco. Կարդալ յօգնութիւն. վերակարդալ.

Ի նստիլ քում յընթեռնուլ զաստուածային զգիրս՝ նախ զաստուած վերակոչեա՛ յօգականութիւն։ Ամենայն ուրեք օգնական անձին իւրոյ վերակոչէր զնա. (Վրք. հց. ձ։ Ճ. ՟Գ.։)

ՎԵՐԱԿՈՉԵԼ. ἁνακαλέω revoco. Յետս կոչել. դարձուցանել.

Արիոս առաքեաց բարեխօսս, զի դարձեալ վերակոչեսցէ զնա յորոշմանէն. (Հ=Յ. նոյ. ՟Ի՟Է.։)