ὐπέρθεσις sublimis gradus. Բարձրութիւն. վերին աստիճան. եւ Յաւելուած, եւ այլն.
Զօրութեանց երկնից զստորակացութիւնս եւ զվերադրութիւնս։ Ոչ ծործորք դժուարաց, ոչ վերադրութիւնք բլրոց։ Ըստ ոգւոյն վերադրութեան (ի վերին զգայութիւնս). (Առ որս. ՟Ժ՟Բ։ Նար. ՟Խ։ Փիլ. լին. ՟Ա. 77։)
ՎԵՐԱԴՐՈՒԹԻՒՆ. ἑπίθεσις adjectio.
Որ առ աստուած էն ուղղութեանց վերադրութիւնք (ի նոր օրէնս). (Համամ առակ.։)
Ասացի, եւ եւս մանաւանդ դարձեալ վերադրութեամբ ասացից. (Մաշկ.։)
ՎԵՐԱԴՐՈՒԹԻՒՆ. ἁνάθημα, ἁνάθεσις donarium, dicatio. ըստ յն. ոճոյ, Նուէր ընծայեալ տաճարի՝ որպէս յերեւելի տեղւոջ դնելով. նուիրումն.
Առ աստուծոցն վերադրուըիւնս եւ այլն։ Ոչ են առ ձեռն վերադրութիւնք եւ երկաթ եւ պղինձ, որ պատերազմացն են գործիք. (Պղատ. օրին. ՟Ժ՟Բ։)
Զկենացն սրբութիւն եւ զանձինն վերադրութիւն ի փառս աստուծոյ նշանակել վարկանիմ. (Մեկն. ղեւտ.։ (cf. ԱՇՏԱՐԱԿ. Ղկ. ՟Ի՟Ա. 5)։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վերադրութիւն | վերադրութիւնք |
| accusatif | վերադրութիւն | վերադրութիւնս |
| génitif | վերադրութեան | վերադրութեանց |
| locatif | վերադրութեան | վերադրութիւնս |
| datif | վերադրութեան | վերադրութեանց |
| ablatif | վերադրութենէ | վերադրութեանց |
| instrumental | վերադրութեամբ | վերադրութեամբք |