to entwine in, to wind around, to involve, to tangle, to knot;
to lay snares, to wait in ambush.
cf. Վարանեցուցանեմ.
ՎԱՐԱՆԵՄ ՎԱՐԱՆԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ἑξοκέλλω alio averto, pertraho λοχάω , ἑνεδρεύω insidior. Ի վարանս արկանել. պարանել. վարակել. տատամսեցուցանել. այսր անդր տարաբերել. մանաւանդ՝ Պատել դարանակալութեամբ. պաշարել եւ տագնապել իբրեւ ի դարանի.
Խեղգիւք շրթանց իւրոց վարանեաց զնա։ Այր զընկեր կամ վարանեալ սպանանէ։ Զօրացան ի վերայ քո արք խաղաղութեան քո, վարանեցին զքեզ։ Որ էին լեալ ժողովրդեանն յորոգայթ գայթագղութեան, վարանել զնոսա ի ճանապարհս իւրենաց։ Զի զբարին ի չար դարձուանելով վարանէ։ Վրէժխնդրութիւն իբրեւ առիւծ վարանեսցէ զնա. (Առակ. ՟Ե. 21։ Իմ. ՟Ժ՟Դ. 24։ Աբդ. 7։ ՟Ա. Մակ. ՟Ե. 4։ Սիր. ՟Ժ՟Ա. 33։ ՟Ի՟Ե. 31։)
Վարանեցուցանէր զանձն նորա բազոմւ տրտմութեամբ եւ հոգովք։ Ի մեղսն պատրեալ յուսովն, եւ յետ մեղացն վարանեցուցանել երկիւղիւ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։ Լմբ. սղ.։)
Առ նոյն իսկ պարիսպն հասեալ քաղաքին՝ տագնապեալ վարանեցուցանէր զայնոսիկ, որ ի ներքսագոյն պարսպին էին. (Ոսկիփոր.։)
ՎԱՐԱՆԵԼ. իբր Հոգալ. խորհել տատամսութեամբ, կամ որոնել քննել ցաւով. աշխարել.
Զամբարշտութիւնս իմ արտասուել. եւ զչարիս իմ վարանել. (Մանդ. ՟Ա։)