hy    |   fr

Վատամահ

adj.

dead miserably;
— լինել, մեռանել, to die or perish miserably.

adj. adv.

Չարամահ. բռնամահ.

Զմի խորհուրդ ունին վատամահքս այս. եւ արդ մերկացեալ տանջեսցին. (Ճ. ՟Բ.։)

Պատահեալ բազոմւ տանջանաց՝ վատամահ լինիք. (Փարպ.։)

Յառնէ անիրաւէ վատամահ մեռաւ. (Կիւրղ. թագ.։)