s.

ruin, destruction;
ածել —, to devastate, to desolate, to ruin, to lay waste.

s.

Վանդելն, իլն. եղծումն. քանդումն.

Վանդումն եւ աւերումն ստացուածոց։ Յաւար եւ ի չարաչար վանդումն։ Տարազարդ հարուածովդ զանձեւութեանց քաղաքացն ածեն վանդումն։ Հինահարութեան վանդումն. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վանդումն վանդմունք
accusatif վանդումն վանդմունս
génitif վանդման վանդմանց
locatif վանդման վանդմունս
datif վանդման վանդմանց
ablatif վանդմանէ վանդմանց
instrumental վանդմամբ վանդմամբք