adj.

πέρπερος, σπουδάζων perperus, praeceps, festinns, arrogans. Որ վաղվաղէ. վաղվաղուկ. շութափ. խուճապեալ, շտապօղ՝ փութացօղ քան զչափն. արտսրացօղ, չուստ.

Որ վաղվաղկոտ է ի հաւատալ, թեթեւ է սրտիւ. (Սիր. ՟Ժ՟Դ. 4։)

Խրատէ չլինել վաղվաղկոտ յերաշխաւորութիւն. (Նախ. առակ.։)

Դիւրինն եւ վաղվաղկոտն՝ որ առաջի աչացն է՝ զայն տեսանէ։ Շրթունք վաղվաղկոտք։ Վաղվաղկոտացն իրաւունք լիցի լռել. (Փիլ. լին. ՟Բ. 72։ Եւագր. ՟Ժ՟Ա։ Մխ. դտ.։)