s.

expansion.

s.

Սփռելն, իլն.

Սփռումն տարածութեան նորա ամփոփեցաւ. (Եփր. ծն.։)

Իբրեւ զսերմն է ողորմութիւնն, որ սփռմամբ մատանցն ցանի. (Վրդն. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սփռումն սփռմունք
accusatif սփռումն սփռմունս
génitif սփռման սփռմանց
locatif սփռման սփռմունս
datif սփռման սփռմանց
ablatif սփռմանէ սփռմանց
instrumental սփռմամբ սփռմամբք