to grind, to sharpen, to whet, to point, to set, to give an edge, to acuminate;
to spur, goad or urge on, to stimulate, to rouse up, to excite, to stir.
ἁκωνέω, ὁξύνω acuo, exacuo, acutum reddo. Սո՛ւր կամ սայրասուր առնել զգործի երկաթի, որպէս եւ զատամունս եւ զեղջիւրս, առ քաջ հատանելոյ. յեսանել.
Սրեսցէ զհատու բարկութիւնն ի սուսեր։ Սո՛ւր սո՛ւր, սրեա՛ց եւ զայրացի՛ր։ Սուր սրեալ։ Նետք քո սրեալ են։ Սրել զեղջիւրս։ Ոյք սրեցին զլեզուս իւրեանց որպէս սուսեր։ Սրեցին զլեզուս իւրեանց որպէս զօձի։ Սրեալ առաւել քան զսուր երկսայրի։ Սրեցից իբրեւ զփայլակն զսուսեր իմ.եւ այլն։
Երկաթ զերկաթ սրէ։ Սրէր եւ զըտէր զզէն իւր։ Զայս եղջիւր յեսանեալ սրեցեր։ Զանձինս ձեր սրէիք ի սուսերս հոգւոյն. (Ոսկ. եբր.։ Ճ. ՟Գ.։ Նար. ՟Ղ՟Բ։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 20։)
Սրելն (եղջերաց) աստ՝ տկարագոյնսն առնելն է. քանզի որ ինչ սրի, անօսրանայ. (Նախ. զքր.։)
ՍՐԵԼ՝ նմանութեամբ. παροξύνω, καταθήγω exacerbo, irrito, instigo. Գրգռել. վառել. սաստկացուցանել. սադրել. կր. կատաղիլ. մոլիլ.
Զանասնոցն զբնական արագութիւնն գրգռեալ սրեսցեն խնամովք դարմանոյ։ Իբր սրեալք առ ի զօրութիւն. (Փիլ. լիւս.։)
Քսութիւն, որ զամենեսեանն ի սպանութիւն սրել շրջի. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Առանց բարկութեան խօսեսցի, զոր եւ սրել հարկաւոր էր։ Սրէին զսրտմտութիւնս իւրեանց ի վերայ նորա։ Ի հասարակաց թշնամւոյն սրեալք նախատէին զյոր. (Իսիւք.։)
Զամենայն զփոյթ եւ զյօժարութիւն հակառակ եկեղեցւոյ խաշանցն սրէր. (Նախ. թղթ. պաւղ.։)
Վասն այսորիկ սրեցան վասն իմ դեւքն, եւ իբրեւ զբոց բորբոքեցան. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Մախանօք չարութեան նախանձուն սրեալ էր հրէիցն սպանանել զնա. (Լմբ. պտրգ.։)
Զարս կուառացն սրեցին՝ դարանս գործել ի ցանկս այգեացն. (Զենոբ.։)