Սրբակեաց, եցաց

ՍՐԲԱԿԱՑ ՍՐԲԱԿԵԱՑ. Որ կայ եւ կեայ սրբութեամբ. սրբակրօն. անարատ քաղավարութեամբ.

Քահանայք սորա (կամ նորա) սրբակեացք (կամ սրբակայք) եւ աղօթասէրք. (Լաստ. ՟Ժ՟Բ։)

Կերակուր բազում խափա՛ն են սրբակեցաց. (Եւագր. ՟Թ։)