Սրբազնավայելուչ

adj.

ἰεροπρεπής ut sacrum decet, sanctum. Վայելչականն սրբազան իրաց. սուրբ եւ վայելուչ.

Առաջին եւ միջին եւ վերջին են կարգեալ, զօրութեամբ սրբազնավայելուչ համեմատութեանն նախախնամեալ. (Դիոն. եկեղ.։)