ՍՏՈՐԱՔԱՐՇՈՒԹԻՒՆ ՍՏՈՐԱՔԱՐՇՈՒՄՆ. Ստորաքարշելն, իլն.
Զի մի՛ ստորաքարշութեամբ մարմնոյն վրիպեսցին. (Լմբ. սղ.։)
Մեղկումն եւ տղմատիպ ստորաքարշումն. (Մագ. ՟Ծ՟Ե։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ստորաքարշումն | ստորաքարշմունք |
| accusatif | ստորաքարշումն | ստորաքարշմունս |
| génitif | ստորաքարշման | ստորաքարշմանց |
| locatif | ստորաքարշման | ստորաքարշմունս |
| datif | ստորաքարշման | ստորաքարշմանց |
| ablatif | ստորաքարշմանէ | ստորաքարշմանց |
| instrumental | ստորաքարշմամբ | ստորաքարշմամբք |