s.

ՍՌՆՉԱՆՔ որ եւ ՍՌՆՋԱՆՔ. Սռինչք. եւ Շռնչան՝ որ հանէ զձայն որպէս շռնչիւն.

Զի՞նչ ձեւ զմայլական պարառաբար կաքաւողացն խնջիւնս եւ սռնջանս, եւ ոտիւք թափառումն։ Եւ այլ ուրեմն խնձորս սռնչանս անդամաբեկ խաղուցն հայելի գեղմն։ Իբրեւ զտղայ խաղալիկ ի խնձորս սռընչանս վազիւք տատանէի զնա բազում բանիւք. (Մագ. ՟Ծ՟Դ. ՟Կ՟Թ. եւ Մագ. յիշ. ոտ. մանուչ։)