threat, threatening tone.
(ռմկ. սպառնացում) cf. Սպառնալիք. ἁπειλή minae, comminatio ἁνάτασις formido, terror ὀρμή impetus.
Քո սուրդ՝ ոչ ի գործ, այլ ի սպառնումն. (Առ որս. ՟Ժ՟Ա։)
Գաւազանաւն խօսէր ընդ նմա՝ վերբերելով զսպառնումնն, թէ թշնամութիւն եդից. (Բրս. չար.։)
Պաղատեցաւ աքաաբ ի սպառնմանէն. (Բրս. արբեց.։)
Սպառնումն չարաչար տանջանացն։ Զամենայն սպառնումն թշնամւոյն. (Եւս. պտմ.։)
Սպառնումն նորա հալէ զլերինս. (Ճ. ՟Ե.։)
էր իսկ ահագին սպառնումն (տպ. սպանումն). (Իգն.։)
Բազում անգամ եւ սպառնումնն մարդոյ առաւել երկեցուցանէ զմեզ քան զգեհենին. (Եփր. նին.։)
Ոչ ծանր սպառնմամբ։ Սպառնմամբ բանդից եւ կապանաց. (Պտմ. աղեքս.։ Նանայ.։)
Սպառնումն իմն եւ սաստ։ Ծառայելով անողոք տերանց, յորոց սպառնմունսն կրէ զօրէն պաճարաց։ Այդչափ սպառնմունս սպառնացան աղջկանն։ Վասն սպառնման այլազգեացն առ կինն։ Յամենայն գազանաց սպառնմանց ի վերոյ եղէ. (Փիլ.։)
Իսկ (Պղատ. օրին. ՟Դ.)
Սպառնովն միայն վարելով. ընթերցի՛ր ըստ յն. սպառնալովն։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սպառնումն | սպառնմունք |
| accusatif | սպառնումն | սպառնմունս |
| génitif | սպառնման | սպառնմանց |
| locatif | սպառնման | սպառնմունս |
| datif | սպառնման | սպառնմանց |
| ablatif | սպառնմանէ | սպառնմանց |
| instrumental | սպառնմամբ | սպառնմամբք |