cf. Շոճի.
πίτυς pinus, picea. որ եւ ՇՈՃ. ՇՈՃԻ. Վայրի փոտղենի, որ տայ զկոզակ անպտուղ. ազգ մայրի, որ կոչի ի սուրբ գիրս եւ Սարոյ. ուստի լինի եւ մարխ՝ ( չըրա ) չամ՝ շամ աղաճը.
Մայրք եւ տօսախք, սոճիք, նոճիք. (Արիստ. աշխ.։)
Երակլեան սոճին։ Եւ ոչ իսթմիականն սոճի. (Մագ. ՟Ժ՟Ա։)