adj.

firm, solid.

adj.

ՍՈԹ որ եւ ՍՈՒԹ եւ ՍԱԹ, ՍԱԹՈԹ, ՍՈՒԹԵԱԼ. Պինդ. հաստեալ. մազդեալ. հոծ, կուռ. կարծր. խիստ. (լծ. իտ. սօ՛տո. լտ. solidus, firmus ).

Զինչ է մարմին. գործի հոգւոյ առ ի կենցաղս հաղորդութեան, որով ոսկերքդ այսր անդր սոթք (լս. մազդ) եղեալ՝ պատկանեալ ջղակապ յօդիւք ... զի պատշաճ լիցի ի գործաւարութեան. (Անյաղթ հց. իմ.։)

Կճղակն եւ պոչն որպէս զեղին, եւ այնքան սոթ (կամ սութ) եւ սաթ է կճղակն, որ աննման է՝ որ դիւր գար մարդոյ հայելոյ. (Հ. սեպտ. ՟Ի՟Գ.։)

Սոթից գաւառ, որ սակս հանապազորդեան բքոց եւ դառնաշունչ օդոցն կոչեցաւ սոթք. (Ուռպ.։)

Ի լերինս մեծամեծս, որք բոլորեալն եւ սոթեալն (կամ սութեալն) ի բարձրաբերձ բարձրութիւն ամպոց ելանել. (Վեցօր. ՟Թ։)

(Ընտիր ձիոյ) ձութն սոթսթ. (Վստկ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Սոթահեր

*Սոթտեմ, եցի

Voir tout