firm, solid.
ՍՈԹ որ եւ ՍՈՒԹ եւ ՍԱԹ, ՍԱԹՈԹ, ՍՈՒԹԵԱԼ. Պինդ. հաստեալ. մազդեալ. հոծ, կուռ. կարծր. խիստ. (լծ. իտ. սօ՛տո. լտ. solidus, firmus ).
Զինչ է մարմին. գործի հոգւոյ առ ի կենցաղս հաղորդութեան, որով ոսկերքդ այսր անդր սոթք (լս. մազդ) եղեալ՝ պատկանեալ ջղակապ յօդիւք ... զի պատշաճ լիցի ի գործաւարութեան. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Կճղակն եւ պոչն որպէս զեղին, եւ այնքան սոթ (կամ սութ) եւ սաթ է կճղակն, որ աննման է՝ որ դիւր գար մարդոյ հայելոյ. (Հ. սեպտ. ՟Ի՟Գ.։)
Սոթից գաւառ, որ սակս հանապազորդեան բքոց եւ դառնաշունչ օդոցն կոչեցաւ սոթք. (Ուռպ.։)
Ի լերինս մեծամեծս, որք բոլորեալն եւ սոթեալն (կամ սութեալն) ի բարձրաբերձ բարձրութիւն ամպոց ելանել. (Վեցօր. ՟Թ։)
(Ընտիր ձիոյ) ձութն սոթսթ. (Վստկ.։)