s.

ՍՆՁՆԻ որ գրի եւ ՍՆՁԵՆԻ. ի բառէս Սինձ, զոր տեսցես ըստ ՟ա. եւ ՟բ. նշ. Ծառ սնձոյ խժային իբր կուենի՝ կամ իւղային որպէս մարխ. վասն որոյ եւ Լեհ. մեկնի որպէս լտ. teda. այն է յն. δᾶς.

Զփիլիմոն կախեցին զծառոյ սնձնւոյ (կամ սնձնոյ, կամ սնձնիոյ, կամ ի սնձենի ծառ մի), եւ նետաձիգ լինէին ի նա. (Հ=Յ. եւ Տէր Իսրայէլ. եւ Հ. դեկտ. ՟Ժ՟Զ.։)

Սնձի, նռնենի, եւ այլն. (Վստկ.։)