hy    |   fr

Սիզաբերիմ

vn.

to grow spontaneously and abundantly as weeds or grass.

ձ.

ՍԻԶԱԲԵՐԻԼ. իբրեւ զսղզ բուսաբերիլ՝ առատութեամբ. կամ ի վերայ սիզոյ գոյաւորիլ.

Ունի արարատ որթն (կամ որդն) սիզաբերեալ. (Խոր. աշխարհ.։)

cf. Սիզական, (որդն)։