archdeacon.
ἁρχιδιάκονος archidiaconus. պետ եւ գլուխ սարկաւագաց. աւագ սարկաւագ.
Հանդերձ սուրբ սարկաւագապետաւն աթանասիւ. (Ճ. ՟Ա.։)
Այր ոմն սարկաւագապէտ գոլով՝ նանայ անուանել. (Նանայ. յռջբ։)
Սարկաւագացն քահանայապետութեան (այսինքն սրբազնապետութեան) քահանայապետութիւն է սարկաւագապետն, որոմ պարտ է գիտել զամենայն տօնականսն ներգործութիւնս. (Մաքս. ի դիոն.։)