adj. adv.

Կարի սակաւ կամ սուղ.

Գտանի ջերմութիւնն սակաւագոյն յօդ եւ ի ջուր. իսկ ջրոյն բնութիւնն գոյ սակաւագոյն յօդ եւ ի հուր։ Ըմպել ըմպէ գան, այլ սակաւագոյն։ Որք սակաւագոյնք հարին զմեզ, եւ յոլովագոյնք հարեալ գտան ի մէնջ. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Դ։)

Սակաւագունից է ունել զբանին շնորհս. (Բրս. հց.։)

Սակաւագոյն ինչ մասամբ. (Պիտ.։)