s.

ՋՐԱՂԱՑ կամ ՋՐԱՂԱՑԻՔ. ռմկ. ջաղացք. Աղօրիք ջրոյ. եւ երկան նորին.

Ի ներքոյ լինել պարսպի վանացն, այսինքն ջուր, ջրաղաց, փուռն. (Լմբ. բենեդ.։)

Կապեցին զնա յանիւ ջրաղացի, եւ ջուրն արգելաւ. (Հ=Յ. մայ. ՟Ե.։)

Ջրաղաց, եւ տուն։ Յաղագս դատաստանի ջրաղացաց։ Յաղագս աղքատութեան վաճառեալ ջրաղացք։ Ըստ գլխոյ հատուցմանց ջրաղացեաց։ Զքար ջրաղացին. (Մխ. դտ.։)

Կէօք ի ջրաղացս, եւ կէսք յանկողինս գտանին յանհոգս. (Բրսղ. մրկ.։)

Միջիւն եղեալ առ ջրաղացին շրջող երկան. (Երզն. ոտ. երկն.։)

Ջրաղացովք եւ պարտիզօք. (Ուռպ.։)