cf. Ջրբեր.
cf. ՋՐԲԵՐ. ջուր բերօղ
Փայտակոտորք եւ ջրաբերք նոցին եղեալք. (Ասող. ՟Բ. 4. ըստ օրինակաց ինչ՝ Յես. ՟Թ. 21։)
ՋՐԱԲԵՐ. ա. Ի վեր բերեալն ի ջրոյ. ջրէ ելած.
Նիւթ հրոյն կարի իմն ազդողական, ձէթ, եւ նաւթ ջրաբեր. (վուշ, եւ չոր փայտ որթոյ. երկունք պարարտ եւ գէջ, եւ երկուքն ցամաք եւ չոր. Վրդն. դան.։)