copulative, conjunctive.
συμπλεκτικός connectens, conjunctivus, copulativus. Որ մանէ զջոկ ընդ ջոկ . Բառ քերականաց, որպէս զշաղկապ շարամանօղ կամ բաղհիւսական.
Շաղկապացն ոմանք ջոկամանք են, եւ ոմանք անջատականք. (ջոկոմանք են՝ որ զմեկնութիւն) (կամ զպատմութիւն եւ զզրոյցս) յանհունս արտաբերեն՝ ջոկոմանել. եւ են այսոքիկ, եւ , այլ, իսկ. (Թր. քեր.։)
Ջոկամանք են, այսինքն շարմանեալ, որ ասի ժողով։ Ջոկամանն իբրեւ զմիաբանութիւն իմն եւ համակամութիւն եւ այլն։ Անջատականք ընդդէմ ջոկամանին. (Երզն. քեր.։)
Եւ՛դ գիր ի ջոկամանիցն է ըստ քերականին. (Վրդն. աւետար.։)