cf. Պտղաբեր.
καρποφόρος fructiferus. Որ տալ զպտուղ. պտղաբեր.
Եւ զանպըտուղ ծառըս քաղցրին՝ զպտղատուս դառնագունին, մի՛ հատաներ յայգւոյ քոյին. (Յս. որդի.։)
Նմանութեամբ, Բարեգործ.
ՈՒղիղ գտանել մարդոյն՝ եւ պտղատու. (Նար. երգ.։)
ՊՏՂԱՏՈՒ. καρποδότος fructus sive frugum dator, parens. Առիթ պտղոց. պատճառ պտղաբերութեան.
Արդ երկրագործ՝ արօր կացուցանէ, ի վեր հայելով զպտղատու կոչէ (զաստուած)։ Եւ ոչ որովք միանգամ զնիւղոս պատուօքն թշնամանեն՝ զպտղատուն, որպէս գովեն նոքա. (Ածաբ. ի նոր կիր.։)
Փոխանակ պտղոցն՝ զպտղատուն պատուել խոստովանին. (Փիլ. յովն.։)