cf. Պտկիմ.
ՊՏԿԵՄ ՊՏԿԻՄ. Պուկս ի վեր երեւեցուցանել. ըիձիւղիլ. բողբոջիլ. ցցուիլ. ծլիլ.
Թէպէտ եւ ոստովք առ ժամանակ մի պտկեսցէ. (Իմ. ՟Դ. 4։)
Զի նիսան էր, յորժամ ծառք պտկեն եւ ծաղկեն. (Բրսղ. մրկ.։)
Թզենի կակղացեալ սոտովք, եւ պտկեալ տերեւօք։ Ոստքն պտկին, եւ տերեւն երեւի. (Երզն. մտթ.։ Որպէս եւ Վստկ. ստէպ։)