adj.

crowned;
crowning.

adj.

Որում կապեալ է պսակ. պսակազգեաց.

Երկիր պսակակապ թագազարդեալ՝ տերեւազգեաց եւ ծաղկազարդ բուսովք։ Զվկայիցն բոլոր պսակակապ թագազարդեալ դասս. (Խոր. վրդվռ.։ եւ Խոր. հռիփս.։)

Պսակակապ գլխով ճոխանալով գնան ի տուն իւրեանց յաւիտենական. (Մեկն. ղկ.։)

Պսակակապ. որ կապէ այլում զպսակ. թագադիր.

Վեստիտորացն, որք են պսակակապք արքային. (Մխ. դտ.։)