adj. adv.

ՊՍԱԿԱԶԳԵԱՑ ՊՍԱԿԱԶԳԵՍՏ. στεφανηφόρος coronam gestans, coronatus. կամ բայիւ στεφανηφορέω coronam gero, coronatus sum. Զգեցեալ զպսակ. պսակազարդ. պսակաւոր.

Ի հանդերձեալն պսակազգեացզարդարի. (Լմբ. առակ.։)

Ի յաւիտենական կեանսն պսակազգեացս լինին սուրբքն. (Լմբ. իմ.։)

Պսակազգեստ վկայ. (Ճ. ՟Ա.։)

Ելէ՛ք տեսանել պսակազգեստ զփեսայն. (Նիւս. երգ.։)

Ընդէ՞ր բաժանել կամեցար ի հոգւոց այլոց պսակազգեստից դասուց. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)

Կամ բոլորովին զարդարեալ որպէս պսակաւ.

Ի ցամաքել երկրի՝ պսակազգեստ պաճուճազարդ երեւեցաւ երկիր. (Տօնակ.։)

ՊՍԱԿԱԶԳԵԱՑ ԱՌՆԵԼ . ՊՍԱԿԱԶԳԵՍՏ ՑՈՒՑԱՆԵԼ. στεφανόω corono. Պսակաւ զարդարել. պսակել. Պսակազգեաց արար մարտիրոսօք (զեկեղեցի). Ճղ։

Ոչ եւս պատերազմեցայց ընդ քեզ, որպէս զի մի գուցէ համբերութեամբ քով պսակազգեաց արարից զքեզ. (Վրք. հց. ՟Դ։)

Այլ զի զնոսա պսակազգեստս ցուցանիցէ, որպէս եւ զերանելին յովբ. (Վրք. ոսկ.։)