barony.
Աշտիճան՝ պատիւ եւ իշխանութիւն պարոն գոլոյ. որպէս ռուբինեանցն կիլիկեցւոց նախ քան զթագաւորելն. եւ ամենայն գլխաւորութիւն գաւառի կամ կալուածոց. գրի եւ ՊԱՐՆՈՒԹԻՒՆ.
Բայց կոստանդինըն զօրացեալ, զպարոնութիւնըն (կամ ըզպարնութիւնն) պինդ կալեալ. (Վահր. ոտ.։)
Արժան է պարոնութեան հայրաբար խնամել զժողովուրդն։ ոչ զպարոնութիւն նոցա տայ, եւ ոչ զնոցայն ի ձեռն կաշառաց առնու. (Վստկ.։)
Իսկ ի գիրս Փոլաք Մարթինի ըստ թարգմանութեան ներսեսի պալիենց՝ պարոնութիւն եւ Պարութիւն գրի անխտիր՝ նաեւ որպէս ռմկ. փիրլիք, էլպազըլըգ. կամ մեծութիւն, գլխաւորութիւն։
Ով արասցէ պարոնութիւն։ Նա առցէ զպարոնութիւն (ա՛յլ ձ. պարութիւն). իւրաքանչիւրն ասէր շահել զգրաւն, այսինքն է զպարութիւնն ։
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | պարոնութիւն | պարոնութիւնք |
accusatif | պարոնութիւն | պարոնութիւնս |
génitif | պարոնութեան | պարոնութեանց |
locatif | պարոնութեան | պարոնութիւնս |
datif | պարոնութեան | պարոնութեանց |
ablatif | պարոնութենէ | պարոնութեանց |
instrumental | պարոնութեամբ | պարոնութեամբք |