va.

cf. Պաշարեմ.

ն.

cf. Պաշարել. որ տիրապէս ստուգաբանի՝ Պար շարել, -յա շուրջ փակել.

Կեամք պարաբառաբար պարշարեալ (ի ձմերայնոյ). (Մագ. ՟Լ՟Գ։)

Պարշարեցաւ մուփարկինն՝ քաղաքն մարտրոսաց. (Վրդն. պտմ.։ Որպէս եւ ՟Գ. Մակ. ՟Ղ. 18. յօրինակս ինչ գրի,)

կապեալս կուտեալս պարշարեալս պահէ։ Նոյնպէս եւ (Ոսկ.՟բ. տիմ. ՟Ղ եւ այլն։)