adj. s.

ՊԱՐԵՐԳԱԿ ՊԱՐԵՐԳՈՂ. Ի պարու երգօղ.

Առձեռն պատրաստն էր գուժիւ զեկուցանել պարերգակացն բազմութեան. (Պիտ.։)

Վայելչական է թերեւս լինել եւ այնոցիկ՝ որ պարերգողսն են, մի իշխան՝ ո՛չ նուազ, քան եթէ երեսուն ամաց լինելով. (Պղատ. օրին. ՟Ղ։)

Պարերգակ. իբր Պարերգական, որպէս տեղի՝ ուր լինի երգ պարուց.

Գեղապարեսցես ընդ երջանիկ պարս պերճացելոցն երդաբանել ի պարերգակն ճեմարանի. (Պիտ.։)