cf. Պարգեւատու.
Որ պարգեւէ. պարգեւատու. շնորհատու.
Պարգեւիչ բարեաց՝ պարգեւեա՛ իմոց պարտեաց թողութիւն. (Ժմ.։)
Ընդէ՞ր իցես անշնորհակալ, եւ զպարգեւն աւելիք քան զպարգեւիչ սիրիցես. (Ոսկ. կողոս.։)
Պարգեւիչ թագաւորութեանց այսօր լուծանէ զթագն յուդայի. (Եփր. արմաւ.։)