hy    |   fr

Պատարագիչ

s.

officiating priest.

adj. s.

Այն՝ որ մատուցանէ զպատարագ. քահանայ, ժամարար.

Յանձնեա՜ գլխոյ քահանային՝ զքեզ ըստ մարմնոյ պատարագչին. (Յիսուս որդի.։)