cf. ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ՝ ըստ ամենայն առման. ἁπόκρισις, λύσις, ἁπολογία.

Ոչ ըստ կնոջն բանիցն զպատասխանատրութիւնն առնէ (փրկիչն)։ Լուաւ զընդդէմ պատասխանատրութիւնն. (Նանայ.։ Արծր. ՟Գ. 10։)

Առ ի պա տասխանատրութիւն՝ որպէս կարող եմք՝ ստուգաբար գնասցուք. (Դիոն. ածայ.։)

Հիւանդական է պատասխանատրութիւնդ. (Սահմ. ՟Գ. իմա՛, տկար է լուծումնդ։)

Ընդէ՞ր զրկեմք զանձինս յամենայն պատասխանատրութենէ։ Զո՞ր պատաս խանատրութիւն ունիցիմք։ Ոչ համարէին թէ ի նախնեացն առաքինութենէ՝ պատասխանատրութիւն ինչ ոչ ունիցին։ Կամէր ածել զնա ի պատասխանատրութիւն. եւ նա լուռ կայր. զի չէր ինչ օգուտ պատասխանատրութիւնն. զի չէր ոք՝ որ լսէր. (Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. մտթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պատասխանատրութիւն պատասխանատրութիւնք
accusatif պատասխանատրութիւն պատասխանատրութիւնս
génitif պատասխանատրութեան պատասխանատրութեանց
locatif պատասխանատրութեան պատասխանատրութիւնս
datif պատասխանատրութեան պատասխանատրութեանց
ablatif պատասխանատրութենէ պատասխանատրութեանց
instrumental պատասխանատրութեամբ պատասխանատրութեամբք