cf. Պատասխանատուութիւն.
cf. ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ՝ ըստ ամենայն առման. ἁπόκρισις, λύσις, ἁπολογία.
Ոչ ըստ կնոջն բանիցն զպատասխանատրութիւնն առնէ (փրկիչն)։ Լուաւ զընդդէմ պատասխանատրութիւնն. (Նանայ.։ Արծր. ՟Գ. 10։)
Առ ի պա տասխանատրութիւն՝ որպէս կարող եմք՝ ստուգաբար գնասցուք. (Դիոն. ածայ.։)
Հիւանդական է պատասխանատրութիւնդ. (Սահմ. ՟Գ. իմա՛, տկար է լուծումնդ։)
Ընդէ՞ր զրկեմք զանձինս յամենայն պատասխանատրութենէ։ Զո՞ր պատաս խանատրութիւն ունիցիմք։ Ոչ համարէին թէ ի նախնեացն առաքինութենէ՝ պատասխանատրութիւն ինչ ոչ ունիցին։ Կամէր ածել զնա ի պատասխանատրութիւն. եւ նա լուռ կայր. զի չէր ինչ օգուտ պատասխանատրութիւնն. զի չէր ոք՝ որ լսէր. (Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. մտթ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | պատասխանատրութիւն | պատասխանատրութիւնք |
accusatif | պատասխանատրութիւն | պատասխանատրութիւնս |
génitif | պատասխանատրութեան | պատասխանատրութեանց |
locatif | պատասխանատրութեան | պատասխանատրութիւնս |
datif | պատասխանատրութեան | պատասխանատրութեանց |
ablatif | պատասխանատրութենէ | պատասխանատրութեանց |
instrumental | պատասխանատրութեամբ | պատասխանատրութեամբք |