vn.

to bleat;
to stutter, to stammer.

չ.

եւ ն. ՊԱՊԱՉԵՄ կամ ՊԱՊԱՋԵՄ, μηκάζω, μηκάομαι balo, caprisso եւ այլն. գրի եւ ՊԱՊԱՆՋԵԼ, եւ ՊԱՂԱՋԵԼ. Ի ձայնէն առեալ՝ պա՛ պա՛, կամ պէ՛ պէ՛ ձայնելն կապկաց, այծից, եւ այլն. մելէմէք, բէբէլէմէք.

Պապաչեաց (ա՛յլ ձ. պապանջեաց) խախանջելով իւրով թաւ լեզուաւն. (Պտմ. աղեքս.։)

Բառաչել, կամ պապաչել, կամ հաջել, եւ կամ խխնջել. (Նիւս. կազմ. ՟Թ։)

Հանգոյն կապկաց զսովորականն միշտ ի բերան առեալ պապաջելով (ա՛յլ ձ. պաղաջելով). (Խոսր.։)

Իբրեւ զազգ կապկաց՝ զմի ինչ ծանուցեալ՝ սովորաբար զնոյն պապաջել. (Ի գիրս խոսր.։)

Բջօղն՝ զարջառոցն ասէ. բառաչօղն՝ զոչխարէն, խառընչօղն՝ զիշոցն. իսկ պապաչօղն զայծիցն. (Ոսկիփոր.։)