s.

ՊԱՆԿՐԱՏ ՊԱՆԿՐԱՏԻՈՆ. Բառ յն. բանգրա՛դիօն. πανκράτιον pancratium. Որպէս թէ ամենայնիւ հասանօղ ըմբռնօղ, եւ յաղթօղն գոլ. Ազգ հնգամասնեայ խաղու յողոմպիական մրցանսն.

Որ կատարելապէս կրթեալ իցէ պանկրատիոնաւն. (Պղատ. օրին. ՟Է։)

Յաւելաւ պանկրատիոնն, եւ յաղթէր իդգամիս սիրակուսացի յաղթանդամն։ Կարոս հեղիացի ի ստադին եւ ի պանկրատի յաղթէր յետ Հերակղեայ։ Յաւելաւ մանկտւոյ պանկրատիոնն, որ է հասեւառիկ (յաւելեալ ի թարգմանչէ), եւ յաղթէր փեդիմոս աղեքսանդրացի ի ստադին. (Եւս. քր. ՟Ա։)