adj.

having four sides, extremities or parts.

adj.

որ եւ ՉՈՐԵՔԵԶԵՐԵԱՆ. Ունօղ զչորս ծագս կամ զկողմանս. եւ Որ ինչ հայի ի չորս ծագս աշխարհի. տիեզերական. բոլորական. շրջասփիւռ. չորս դիի, չորս դիաց.

Նա արար զչորեքծագեան կողմ երկրի. (Համամ առակ.։)

Չորեքծագեանս եզերաց տիեզերաց կնիք պահպանական՝ նշան ամենազօր։ Չորեքծագեան մասանց էակաց անպատկառ խօսնակք. (Նար. խչ. եւ Նար. առաք.։)

Ընդ չորեքծագեան ծայրս տիեզերաց սփռեալ։ Զաւետարանին հոսէ գնացս ընդ չորեքծագեան տիեզերս. (Անան. եկեղ.։ Յհ. իմ. եկեղ.։)

Քառավտակ բղխմամբն արբուցանէր զչորեքծագեան զտիեզերս։ Ընդ չորեքծագեան արարածս եղեն ամենեքեան սուրբք. (Գանձ.։ Ոսկիփոր.։)

Չորեքծագեան կողմանց աշխարհի։ Ի չորեքծագեան սաստկագոյն հողմոց. (Արծր. ՟Ա. 7։ ՟Ե. 2։)

Բաժանեաց եւ քրիստոս զերկոտասան առաքեալսն չորեքծագեան աւետարանին ընդ ոլորտս տիեզերաց։ Ետես զչորեքծագեան աւետարանն, զի յընդհանուր աշխարհս հոլովեալ անխափան ընթանայր։ Զքր. (կթ.։ Փոտ. առ զքր. կթ.։)